Het avontuur van bouwen: van woonunit naar droomhuis!

Het avontuur van bouwen: van woonunit naar droomhuis!

Nooit meer, riep ik 7 jaar geleden toen ons huis net klaar was. Niet zozeer omdat ik het bouwtraject niet leuk vond. Ik vond vooral het comfort van bij een bouw wonen verschrikkelijk. Ik neem je even mee.

Zoektocht naar een eerste huis

Al even hadden wij een relatie en het plan was om samen te gaan wonen. Roel woonde nog thuis, ik woonde nog thuis. We hadden geen haast dus bezochten links en rechts wat woningen die we dan grondig zouden gaan verbouwen. Maar nergens was dat sprankelingetje. Géén één keer dachten we: ja dit is het.

Waarom ga je niet een nieuw huis bouwen? Of laten bouwen? Er komen kavels vrij, echt iets voor jullie zei iemand tegen ons. Zo gezegd, zo gedaan. We namen een optie op een nieuwbouwhuis, een hoekwoning van een rij van drie aaneengeschakelde woningen. De ruwbouw zou gedaan worden door een bouwbedrijf en de afwerking was aan ons. Ondertussen zouden we gewoon thuis blijven wonen en zou ons huis gebouwd worden. Prima dacht ik.

Geld besparen en een huis bouwen

Totdat we gingen uitrekenen wat we zouden kunnen besparen (bespaard hebben) als we alles zelf zouden doen. Naast dat we daarmee heel veel geld zouden besparen, zouden we ook een vrijstaand huis kunnen bouwen in plaats van een hoekwoning. Die keuze was snel gemaakt, dat snap je. Maar een bouw alleen achter laten, dat is niet zo heel erg slim. Dus zat er maar één ding op: bij de bouw wonen in een woonunit.

Een te kleine woonunit

Je moet je voorstellen dat wij heel erg blij waren met het huis dat we gingen bouwen en het feit dat we ineens samen zouden gaan wonen. Snel gingen we op zoek naar een woonunit. We keken niet naar de ruimte, maar vooral naar de looks en zo kochten we er één van 3 x 10. 30m2. Ik wil niet zeuren maar dat is best wel aan de kleine kant. Te klein, veelste klein. Leuk voor een week maar heftig voor 1,5 jaar.

In de zomer oververhit (geen airco), in de winter het ijs aan de binnenkant van de ramen staan (geen grap). Een vaatwasser zat er niet in en vanuit de keuken stapte je linea recta de douche in. Het bed, daar kon je enkel via de achterkant in. Ieder hoekje was benut met kast. Stofzuigen ging alleen met een handstofzuiger want te krap. Aan tafel konden maar 3 stoelen staan. De kookplaat had 3 pitten waarvan 1 bruikbaar….

Snap je dat ik best blij was toen het huis klaar was? En dat ik riep, dit ga ik nooit meer doen. Dat heeft welgeteld nog géén jaar geduurd. You all know the story!